Fall er fararheill... eða vonandi

Ég meina það, það á ekki af manni að ganga. Alltaf þegar ég held að nú sé allt að róast og ég geti farið að koma mér í rútínu aftur í ræktinni og svona, þá gerist eitthvað. Nú var ég að klára síðustu vaktirnar mínar um helgina og ætlaði sko aldeilis að fara að koma mér af stað, en nei nei. Elísa Auður, elsta stelpan mín, datt af hestbaki í gær og handleggsbrotnaði illa. Hún fór í litla aðgerð í morgun til að leggja brotið rétt og pinna það saman. Þannig að ég er búin að eyða megninu af deginum á spítalanum. Gaman, gaman! Vona að þetta sé nú síðasta ruglið í þessari lotu :S